Bijna dertig jaar is het geleden dat menigeen onder ons compleet van de sokken geblazen werd door de a cappella muziek van een vijfkoppig en vrouwelijk ensemble dat ook nog eens vanuit ons aller hoofdstad bleek te opereren. Dat was de tijd dat we kennis maakten met de nog altijd fantastische single “Brrrlak!”, die toen oneindig vaak op onze nationale zenders te horen was en die vandaag, zoals mag blijken uit de bijgevoegde Youtube-link, nog altijd even fenomenaal en fris klinkt als in 1991.

De titelloze Full CD die daarop volgde, werd, zoals kenners weten werd opgepikt door David Byrne van Talking Heads en heruitgebracht op zijn eigen Luaka Bop-label onder de nieuwe titel “Adventures in Afropea”, een hoofding die duidelijk moest maken wat de luisteraar te verwachten had. Dat viel allemaal reuze mee en wereldwijd viélen de platenkopende luisteraars voor de volslagen onuitgegeven vocale mix van Afrikaanse en Europese muziek, met meer dan een beetje gospel-invloeden en wie destijds naar één van de concerten van het vijftal ging, viel onherroepelijk voor de wervelende, veelkleurige show, waarin dans en zelfs circuselementen de op zich al krachtige zangstemmen nog kwamen versterken en zo kwam het dat het gezelschap rond Marie Daulne wereldwijd hele massa’s fans wist te verwerven en over zowat heel onze aardbol uitgenodigd en gelauwerd werd. Marie Daulna is nog altijd actief en ze gaat dezer dagen zelfs weer de hort op, zoals menig cultuurcentrum ten lande de voorbije weken mocht ondervinden. Zelf waren we er bij in de Brusselse Rand en ik moet toegeven: er zit geen spatje sleet op de kracht en de energie die van het gezelschap uitgaat.

Ik begrijp dan ook volkomen de stap die Crammed Discs nu zet om deze plaat -één van de best verkopende die ze ooit uitbrachten- opnieuw beschikbaar te maken voor Jan en Alleman: er groeiden twee generaties op met deze plaat -of ze werden er, zoals ondergetekende- oud mee en, in de wijzigende wereld, is er meer dan ooit nood aan een plaat als deze, die mensen in een globaliserende wereld, helpt in hun zoektocht naar hun identiteit. Meer en meer worden we ons ervan bewust dat we misschien wel in Europa of Afrika geboren zijn, maar dat die oude werelddelen er hoe langer hoe minder toe doen. Stilaan groeit het besef dat we allemaal gelijkwaardige bewoners zijn van dezelfde, kwetsbare planeet, waar we maar beter zorg kunnen voor dragen. Meer en meer zijn vooral jonge mensen zich ervan bewust, dat de mens beter de gelijkenissen dan de verschillen kan benadrukken en dat diversiteit niet langer een keuze is, maar een verrijkende realiteit.

Mensen die zich op zichzelf terugplooien, zijn gedoemd om bijzonder ongelukkig te worden en alleen nog vreugde te kunnen halen uit nostalgie, Canons, urinegooien en brandstichten. Dat is niet de wereld waarin Marie Daulne wil leven en ik volg haar helemaal. Een soundtrack bij deze omkanteling in de begrippen is al bijna dertig jaar voorhanden en nu opnieuw uit, in al zijn glorie. Laat jongeren en -vooral- uw kleinkinderen hiervan genieten: we worden er met z’n allen betere mensen van.

(Dani Heyvaert)